ഇന്നലകളുടെ ഓര്മ്മ തീരത്തു ഞാന് ഒറ്റക്കിരിക്കുന്നു....
നിന്റെ പരിഭവങ്ങളും കരുതലും..
കുസൃതിയും ഒരിക്കല്ക്കൂടി വിരുന്നു വരുമെന്ന് നിനച്ചുകൊണ്ട്.......
കാലം എന്നെയും നിന്നെയും മാറ്റിയിട്ടുണ്ടാവാം
എങ്കിലും ഞാന് ഇന്നും നെഞ്ചോടു ചേര്ക്കുന്നത്....
നിന്റെ കുഞ്ഞു കാലടികള് പതിഞ്ഞ പാടവരംബുകളും ,
നിനക്കു തരാതെ ഞാന് ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച കല്ലുപെന്സില് കഷ്ണങളും..
നമ്മള് ഒരുമിച്ചു ആടിത്തിമിര്ത്ത ഊഞ്ഞാല് പട്ടയും...
ഒന്നിച്ചു കല്ലെറിഞ്ഞ മാങ്കൊമ്പും....
ഒന്നിച്ചു കൊണ്ടു കരഞ്ഞ പുളിവാരടികളും...
നീന്താന് ഇറങ്ങിയ കുളങ്ങളും,ഒന്നിച്ചു നടന്ന ഇടവഴികളും...
പിന്നെ.......................
നീ എന്റെയല്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാന് പരയത്റെ വച്ച
പിറന്നാള് ആശംസകളും...
നീ ഇടറി വീണപ്പോള് കരഞ്ഞത് എന്റെ മനസായിരുന്നു...
ഇന്നു....വലുതാവലിന്റെ അനിവാര്യതയില്....
ലോകത്തിന്റെ രണ്ടു കോണില് ഇരുന്നു.....നമ്മള്..
ഞാന് അറിയുന്നു അല്ല എന്നും ഞാന് അറിഞ്ഞിരുന്നു....
ഒരു മുട്ടായി തുണ്ട് ഞാന് നിനക്കായി കാത്തത്...അത് അറിഞ്ഞു കൊണ്ടായിരുന്നു....
എന്റെ മാത്രം കുഞ്ഞനുജന്......................
Saturday, 8 August 2009
Monday, 1 June 2009
...................മനസ്
ഇന്നലെ കാറ്റ് തന്ന കുടമുല്ലപൂക്കളുടെ മണംമാഞ്ഞേ പോയ് എന്റെ പോയ് പോയ കിനാകള്കൊപ്പം ..നിന്റെ കുപ്പി വള ചിരിയും, കണ്മഷികണ്ണുകളും ഓര്മ്മകളില് നിന്നും ഞാന് മായ്ച്ചു കളയുന്നു...........എന്റെ ഓര്മ്മകളില് വന്നു പോലും നിനക്ക് നോവാദിരിക്കാന്നിറുത്താതെ പെയ്ത മഴയുള്ള ദിവസം .....ഉത്സവ കാഴ്ചകള് നിറഞ്ഞു നിന്ന കണ്ണുകള് ..ഞാന് മാറിയെടുത്തുഅതില് പിന്നെ എന്റെ കണ്ണുകള് നിറുത്താതെ പെയ്തു തുടങ്ങി.. വാടിയ വാകപൂക്കള് നിറഞ്ഞ നാട്ടു വഴികള് എനിക്ക് തെറ്റി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു...ഓര്മ വെയിലും വാടി...ഒടിവില് മാഞ്ഞു പോവാന് വേണ്ടി...
Subscribe to:
Comments (Atom)
